«Олӧм тэрмасьӧ, восьлалӧ, мунӧ…»

Мича да сӧдз коми кыв, шоглун и радлун, быд морт дорӧ шыӧдчӧм да сылысь сьӧлӧм вӧрзьӧдӧм, ӧти кывйӧ воӧм, яръюгыд нюм да ыджыд кужанлун – ставсӧ тайӧс кыліс да аддзис быд лыддьысьысь, коді воліс Светлана Говорухиналӧн литературнӧй аддзысьлӧм вылӧ. Ас вылӧ гижысь лыддис ассьыс кывбуръяс коми да роч кывъяс вылын выль небӧгысь, коді шусьӧ «Дона сикӧтш». Кывбуръясын – муса мамсӧ да дона йӧзсӧ аттьӧалӧм, чужан му да чужан кыв нимӧдӧм, олӧм йылысь мӧвпалӧм да радейтчӧм. Аддзысьлӧм лоис шоныд, кыпыд да югыд. Аттьӧ таысь, Светлана Ювинальевна! 
«Менам олӧм 
Озыр сикӧтш моль. 
Быд мольлӧн доныс 
Меным тӧдса. 
Мед пастӧг весиг лун эз коль, 
Ме ассьым сьӧлӧм 
Ог видз пӧдсӧн». (С. Говорухина)